خیلی وقته حلالت کردم.
و دارم سعی میکنم که ببخشمت.
بهتره بگم چرا خندیدم تا سوتفاهمی پیش نیاد تو ذهنت.
وقتی داشتم اون حرفها رو تایپ میکردم دو نفر شروع کردن تو مغزم دعوا کردن.
یکیشون میگفت چرا داری درد دل میکنی فک کردی واقعا اهمیتی هم داره واسش؟!
اونیکی میگفت البته که داره و شک نکن با تموم وجود سعی میکنه به هر طریقی آرومش کنه.
خلاصه از دعوای اونا سرم داشت میترکید که اون اولی حرف قابل تاملی زد.
گفت اثباتش خیلی سادست.
اسمشو توی تکست بنویس.
بیش از کل متن، نوشتن اسمشه که توجهشو جلب میکنه و میگه چرا نوشتی و این نشونت میده چقدر حواسش به باقی حرفا و احوالت و مهم بودن آروم کردنت داره.
دومی گفت خب نگرانه که مشکلی واسه نویسنده اسم پیش بیاد.
و باز جر و بحثشون بالا گرفت.
البته استدلال اولی واسم قانع کننده تر بود و اسمو نوشتم تا واقعا ببینم چی میشه.
و دلیل خنده ها فقط همین بود.
درباره این سایت